Telbia për haxh dhe umre
لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ، وَالنِّعْمَةَ، لَكَ وَالْمُلْكَ، لَا شَرِيكَ لَكَ.
Lebbejkall-llãhumme lebbejk, leb-bejke lã sherĩke leke lebbejk! Innel ḥamde, wen-ni’ëmete, leke wel mulk. Lã sherĩke lek!
O Allah, unë i përgjigjem thirrjes Tënde, i dorëzohem vendimit Tënd dhe respektoj urdhrin Tënd. [E thotë herë pas here]. Kështu kam për të vazhduar gjithmonë. Ti nuk ke shok. Vërtet, lavdia dhe pushteti të përkasin vetëm Ty. Mirësitë i jep vetëm Ti.
Buhariu dhe Muslimi.
Tekbiri kur i afrohemi Haxherul Esvedit(gurit të zi)
Pejgamberi ﷺ e bëri tavafin rreth Qabesë hipur mbi deve. Sa herë që vinte tek Guri i Zi, bënte shenjë drejt tij me kërrabën që kishte në dorë dhe bënte tekbir (Allãhu ekber).
Buhariu
Duaja ndërmjet Ruknul Jemanit dhe Haxherul Esvedit
﴿رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ﴾
Rabbenã, ãtinã fid-dunjã ḥaseneten, we fil ãḣirati ḥaseneten, we ḳinã ‘adhãben-nãr!
Zoti ynë, na jep të mira në këtë jetë, dhe në jetën e fundit na jep të mira, dhe na ruaj prej dënimit në Zjarr!
Ebu Davudi dhe Ahmedi (Sahih Ebu Davud). Ajeti është në suren Bekare, 201.
Duaja e qëndrimit mbi Saffa dhe Merve
إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ.
Inneṣ-ṣafã wel merwete min she’ãiril-lãh.
Kur Profeti ﷺ u afrua tek Safaja lexoi fjalën e Allahut të Lartësuar:
Safa dhe Merveja janë, pa dyshim, nga shenjat e qarta të fesë së Allahut...
أَبْدَأُ بِمَا بَدَأَ اللَّهُ بِهِ.
Eb’deu bimã bede’All-llãhu bihi.
Po e filloj me atë që e ka filluar edhe Allahu.
اللَّهُ أَكْبَرُ،لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَهَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ.
All-llãhu ekber. Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh. Lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe ‘alã kul-li shej’in ḳadĩr. Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu, enxheze wa’ëdehu, we neṣara ‘abdehu, we hezemel aḥzãbe waḥdehu!
Kësisoj ai filloi me Safanë, u ngjit mbi kodrinë, nga ku dukej Qabeja, u kthye drejt saj, njësonte Allahun, dhe thoshte:
Allahu është më i madhi. Nuk ka të adhuruar tjetër të merituar veç Allahut, Ai është i Vetëm dhe i Pashoq. Atij i takon sundimi dhe lavdia, dhe Ai është i Plotpushtetshëm për gjithçka. Nuk ka të adhuruar tjetër të merituar veç Allahut. Ai e përmbushi premtimin e Tij, i dhuroi fitoren robit të Tij dhe i mposhti ushtritë i Vetëm. Ai përsëriti këtë dhikër tri herë dhe ndërmjet këtyre herëve bënte lutje.
Profeti ﷺ veproi edhe mbi Merva, ashtu siç veproi mbi Safa.
Muslimi
Duaja në ditën e Arafatit
Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe ‘alã kul-li shej’in ḳadĩr.
Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Lutja më e mirë është lutja e ditës së Arafatit, dhe dhikr-i më i mirë që kam bërë unë dhe lajmëtarët (enbijatë) para meje është:
Nuk ka të adhuruar me meritë veç Allahut, të Vetëm dhe të Pashoq! I Tij është pushteti dhe Atij i takon lavdia! Dhe Ai për gjithçka është i Plotpushtetshëm!
Tirmidhiu (Sahih Tirmidhi).
Dhikri te Mesh'ar El-Haraam
Lã ilãhe il-lall-llãhu waḥdehu lã sherĩke leh, lehul mulku we lehul ḥamdu we huwe ‘alã kul-li shej’in ḳadĩr
Pejgamberi ﷺ i hipi devesë së tij të quajtur Kasua dhe vazhdoi të ecte, derisa mbërriti në Mesh’ar el Haram (një kodër në Muzdelife). Kur mbërriti atje, u drejtua nga kibla dhe filloi të bënte lutje, tekbire, të thoshte ‘Lã ilãhe il-lall-llãh’ dhe të bënte dhikrin e teuhidit.
Ai vazhdoi në këtë gjendje, derisa u përhap plotësisht drita e agimit, por ende pa lindur dielli, u largua për në Mina
Muslimi
Dhikri te Mesh'ar El-Haraam
اللَّهُمَّ بَارِكْ لَهُمْ فِيمَا رَزَقْتَهُم، وَاغْفِرْ لَهُمْ وَارْحَمْهُمْ.
All-llãhumme bãrik lehum fĩ-mã razeḳtehum weġfir lehum, werḥamhum.
O Allah! Bëje të begatshëm rrizkun (furnizimin) që u ke dhënë, fali dhe mëshiroji.
Muslimi
Tekbiri gjatë gjuajtjes së gurëve
Të bësh tekbir kur hedh secilin gur, tek të tre xhemerat-ët. Mbasi hedh gurët tek secili prej xhemerat-it të parë dhe të dytë, të ecësh pak përpara, të qëndrosh në këmbë dhe të bësh lutje me duar të ngritura i drejtuar nga Kibleja. Ndërsa tek xhemerat-i i Akabesë (i madhi) nuk qëndron për të bërë lutje pas hedhjes së gurëve, por largohesh.
Buhariu (1664) dhe Muslimi.
Çfarë duhet thënë me rastin e therrjes së kafshëve apo të kurbanit
بِسْمِ اللَّهِ وَاللَّهُ أَكْبَرُ [اللَّهُمَّ مِنْكَ وَلَكَ] اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّي.
Bismil-lãhi wall-llãhu ekber, All-llãhumme minke we leke, All-llãhumme teḳabbel minnĩ.
Në emër të Allahut. Allahu është më i madhi. O Allah, ky kurban është mirësi prej Teje dhe po theret vetëm për Ty! O Allah, pranoje atë prej meje.
Muslimi dhe Bejhakiu.